Aleppo

Paweł Huelle (Thiais, 2015) © Marek Wittbrot

Joszua ben Josef. Samozwańczy prorok żydowski. W gruzach Aleppo unosi w ramionach syryjską dziewczynkę. Pod obstrzałem. Krew cieknie mu z policzka i ramienia, bo tam trafił go odłamek. Ale on nadal ją niesie, ponieważ wie, że tylko on może w tej jednej, jedynej sekundzie – ją uratować. Sowieckie samoloty zrzucają nadal bomby. Artyleria rządowa strzela ciężkimi pociskami. Na ulicy setki zabitych. Joszua ben Josef jeszcze mocniej przytula do swojej piersi syryjską dziewczynkę. Jest podobna do mojej mamy. Jest podobna do Hani. Jest podobna do wszystkich dziewczynek świata, którym zabrano Rodziców, szkołę, koleżanki, dzieciństwo. Joszua ben Josef dobiega do piwnicy, gdzie dziewczynkę przejmują oficerowie misji międzynarodowej. Miała szczęście. Będzie żyła, nie zostanie zgwałcona. A Joszua ben Josef umiera z wykrwawienia. Uśmiecha się. Całe jego życie warte było tej jednej chwili. Całe jego życie warte było tej jednej chwili. Całe jego życie warte było tej jednej chwili. Pochodził z Palestyny. Podobno jego matka była Żydówką, Miriam było jej imię. Ale nikt już nie patrzy na jego zwłoki. Płoną pod gruzami. Jak spłonęły dziesiątki tysięcy innych zwłok. Oniemiały Bóg milczy. Bóg milczy jak zawsze. W Treblince, Warszawie, w Aleppo. Jedynym tematem godnej – tego imienia – literatury – jest milczenie Boga. Niech nie uważa, że skoro zezwolił na uratowanie jednej dziewczynki spośród setek tysięcy innych – to oddamy mu cześć. Nie oddamy mu nigdy. Nawet proch nie pozostał po proroku zwanym Joszua ben Josef. Tylko moja pamięć jego płonących, białych, zakrwawionych szat – biało-czerwonych, tylko ta moja pamięć pozostanie. Na zawsze.

Paweł HUELLE

Paweł Huelle. Urodził się 1957 roku w Gdańsku. Pisarz i krytyk literacki. W latach 1994-1996 dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej. Autor książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Mercedes Benz (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (2003), Castorp (2004), Ostatnia wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014). Jest również autorem słuchowisk radiowych i sztuk teatralnych. Jego pierwsza powieść wyróżniona Nagrodą Fundacji im. Kościelskich i miesięcznika „Literatura” uznana została za jedno z największych wydarzeń literackich lat osiemdziesiątych. Jego książki były tłumaczone na angielski, białoruski, bułgarski, chorwacki, czeski, fiński, francuski, hebrajski, hiszpański, litewski, niderlandzki, niemiecki, norweski, portugalski, rosyjski, serbo-chorwacki, słoweński, szwedzki, węgierski, włoski i rumuński. Mieszka w Gdańsku.

Recogito, nr 81 (lipiec-grudzień 2016)