„Przewodników na czas pandemii” raczej nie brakuje. I to różnego kalibru: liturgicznych, ekonomicznych, dla rodzin, dla uczniów, dla księży etc. W ubiegłym tygodniu natrafiłem na jeden z nich – ambitny – opublikowany na stronach francuskiego tygodnika „Famille chrétienne”. Jego autorem jest Jean-Guilhem Xerri, psychoanalityk, lekarz i biolog. Xerri, który ma na swoim koncie kilka ciekawych publikacji, na przykład À quoi sert un chrétien? [Jaki pożytek z chrześcijanina? – 2015 rok] czy Prenez soin de votre âme” [Zadbaj o swoją duszę – 2019 rok] – zatytułował swój przewodnik: 10 przykazań dla tych, którzy żyją w kwarantannie. Oto one (w moim tłumaczeniu):
- Będziesz przestrzegał regularnego trybu życia!
Nasza psychika potrzebuje stałych punktów odniesienia:
– Ustal godziny na wstanie, prysznic, posiłki, zajęcia, relaks, spacer;
– Wyznacz sobie „mapę drogową” z konkretnymi i dostępnymi celami: przeczytać książkę, obejrzeć serial, zrobić porządek w szafie, przyciąć żywopłot…
– Weekendowym dniom nadaj inny rytm niż pozostałym.
- Będziesz poruszał swoim ciałem!
Ciało ma istotny wpływ na naszą psychikę:
– Staraj się oddychać głęboko i powoli o różnych porach dnia,
– Kilka razy w tygodniu rób ćwiczenia gimnastyczne,
– Pozwól swemu ciału spocić się, np. przy robieniu pompek. To dla niego dobre!
- Będziesz pozwalał sobie na drobne przyjemności!
Każdy z nas potrzebuje regularnej satysfakcji i gratyfikacji:
– Przygotuj coś smacznego do zjedzenia,
– Posłuchaj muzyki, którą lubisz,
– Zaangażuj się w twórczą aktywność, która cię odpręża.
- Będziesz podtrzymywał relacje z bliskimi tobie osobami!
Nie ma nic lepszego niż być w kontakcie z ludźmi, których kochasz, i którzy cię kochają:
– Dzwoń do nich;
– Pisz;
– Organizuj wirtualne aperitify.
- Zatroszczysz się o osoby w kłopotach!
Solidarność to najlepsze przeciwciała na zagrożenia spowodowane koronawirusem. Jest tak samo dobra dla innych, jak i dla ciebie:
– Zidentyfikuj ludzi, którzy mogą być w izolacji;
– Pomyśl kto z twoich bliskich może żyć w lęku, a nawet w udręce;
– Regularnie podejmuj drobne działania solidarnościowe na rzecz konkretnej osoby.
- Zadbasz o zarządzanie konfliktami!
Napięcia wewnątrzrodzinne są nieuniknione, ale mogą zostać złagodzone:
– Zaakceptuj (bez wywoływania poczucia winy) napięcia i negatywne emocje lub słowa;
– Pozwól sobie na wyrażanie twoich niepokojów, potrzeb i trudności bez obwiniania kogokolwiek;
– Zdefiniuj precyzyjnie swoją przestrzeń życiową i w razie potrzeby zadzwoń do przyjaciela lub jeśli to konieczne, do zaufanego specjalisty.
- Zracjonalizujesz swoje podejście do życia!
Emocje nigdy nie są tak zdrowe jak wtedy, gdy są zrównoważone przez rozum:
– Zminimalizuj swój kontakt z mediami i różnego rodzaju sieciami;
– Zaakceptuj nie wiedzieć wszystkiego;
– Bądź aktywny w działaniach prewencyjnych stosując się do wszystkich rygorów sanitarno-epidemiologicznych.
- Będziesz pamiętał o próbach, przez które już przeszedłeś!
Nasze umiejętności adaptacyjne są często dużo większe niż to sobie wyobrażamy:
– Wspomnij o trudnych doświadczeniach, przez które już przeszedłeś;
– Przypomnij sobie o zasobach wewnętrznych i zewnętrznych, które były ci w tamtym czasie pomocne;
– Podziękuj za nie.
- Postaraj się o wyobrażanie swojego życia po kwarantannie!
Myśleć o swojej przyszłości, pomaga lepiej żyć teraźniejszością:
– Przypominaj sobie często, że ta pandemia minie;
– Pomyśl o pierwszym kroku, który postawisz, gdy przywrócona zostanie swoboda przemieszczania się;
– Poczuj czym i jak chciałbyś żyć w „świecie popandemicznym”.
- Będziesz dbał o swoją duszę!
Źródłem sensu i witalności, jest twoje wnętrze, które czyni cię naprawdę „żywym”:
– Uświadom sobie, że pewnego dnia będziesz musiał umrzeć;
– Ćwicz się w praktykowaniu ciszy i medytacji, aby zaglądać w głąb samego siebie;
– Módl się, nawet jeśli nie wiesz jak, powierzając siebie i innych.
Opracował i tłumaczył
Stanisław STAWICKI
Rzym, 27 kwietnia 2020 roku
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Studiował w Rzymie (1986-1988). Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 roku jest kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.
Recogito, rok XXI, kwiecień 2020
