Dzieci wojny / Poznałam dzieci wojny 

Bez tytułu (Trzebiatów, 2022) © Renata T. Korek

Dzieci wojny

Przyjechały do nas dzieci wojny, rozglądały się boleśnie
– mama, to nie nasza szkoła, huśtawka, co z tatą?
A babcia? Sama? A grusza przy domu obrodziła, dobra, słodka,
czy sąsiedzi pod nią siedzą, rozmawiają, śpiewają?

– Mama! czy wrócimy, chcę wracać, będę dzielny, zobaczysz,
pójdziesz do pracy, będę tobie pomagał, mamo, nie płacz już.
Nauczyłem się, że wszędzie jest dobrze, można żyć
i ty pamiętaj, że wszystko jeszcze przed nami. Jedziemy dalej?

Dokąd? Daleko? Co tam znajdziemy oprócz tęsknoty,
która drży na wietrze jak osiką z naszego parku nad rzeką,
jest wieczorem nad polami z księżycem i świerszczami,
ziemniakami pieczonymi w łęcinach, ślizgawką na drodze.

Nadzieja tylko została, coraz zmniejsza. Wyruszamy?
Kogo tym razem pożegnamy? Obce chmury,
litościwe uśmiechy, choć dobroci tu wiele,
zobaczysz, wrócimy. Pójdziemy na obiad do babci w niedzielę.

 

Poznałam dzieci wojny                       

Poznałam dzieci wojny, uciekały z matkami
pomiędzy niskimi trawami,
mostami, których już nie ma i snem ukojonym
resztką sił, w żałości utraconym.

Chłopiec popatrzył na mnie, niewielka kruszyna,
oczami dorosłego, jakby wszystko wiedział,
że nie ma już dzieciństwa, biegania po drzewach,
zabrała je, wymyła z pamięci ulewa.

Co w jego oczach było, co je wypaliło,
zapisało na zawsze w bezsilnej źrenicy,
gdzie jest blaszany bębenek, malowany konik,
kto ukradł beztroskie chwile?

I patrzy chłopiec dalej, zamyka powieki,
tęskni za ojcem i swoim podwórkiem,
kotem – przybłędą, którego oswajał,
za latawcem z kolorowym sznurkiem.

Co powiesz temu chłopcu człowiecza rodzino,
odpłyną dni, miesiące, słowa drżące,
kiedy jego godziny wybiją
pochylisz się nad nim kaliną, pokrzywą?

Renata T. KOREK

Renata T. Korek (1962) ur. w Trzebiatowie. Poetka, pedagożka, działaczka społeczna, malarka, fotografka, menedżerka kultury, badaczka historii i tradycji regionalnej, autorka artykułów i opracowań naukowych, książek dla dzieci i tomów poetyckich. W 2012 r. ukazała się jej debiutancka książka poetycka Jechałam aleją światła. Kolejną, Kobieta, która chce być mną wydała w 2016 r. Na rynku wydawniczym pojawiły się dla dzieci Wierszowanki do poduszki (2019) i Bajka o Zielonym Kocie (2021). Podsumowanie swoich badań pomorzoznawczych zawarła w publikacji Prace pomorskie, cz. I etnograficzna (2021). Bohaterka i uczestniczka wielu reportaży oraz audycji radiowych i telewizyjnych.  Prowadzi Trzebiatowski Ośrodek Kultury. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i międzynarodowej organizacji IBBY, odznaczona Zasłużony Kulturze Gloria Artis (profil: Encyklopedia Pomorza Zachodniego Pomeranica). Mieszka w Trzebiatowie.

Recogito, rok XXIV, styczeń 2023