stworzone, by nazywać ukryte w trawie
życie, błogosławić pocałunkiem czoło
dziecka, śmiać się na widok porannej
rosy i pękających w ogrodzie pąków,
otwierać ze zdumienia cudami wokół
(w) nas; lecz zamknęły się w milczeniu
upartym, by nie nazywać rzeczy
jakimi są, bo bardziej kuszące domysły,
ciasno zwarły niczym dwa brzegi rany,
przez które wydobywa się tylko syk,
wykrzywiły w grymasie jakby
greckiej maski, której dramat trwa
nieprzerwanie, skamieniały obojętne
na świat obok i w nas
czy będą takie do końca?
Mysłowice, 29 sierpnia 2024r., 918. dzień wojny (328. dzień pogromu)
Katarzyna KUROCZKA
Katarzyna Kuroczka (1977) – ur. w Chorzowie. Poetka, eseistka, literaturoznawca, doktor nauk humanistycznych. Stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie literatury (2014, 2018). Współpracowała z instytucjami kultury na Górnym Śląsku, m.in. była kierownikiem działu krytyki literackiej miesięcznika społeczno-kulturalnego „Śląsk”. Autorka licznych tekstów naukowych, publicystycznych, eseistycznych i literackich oraz wywiadów z ważnymi postaciami kultury i nauki, m.in. z Wiesławem Myśliwskim, Henrykiem Wańkiem, Krzysztofem Czyżewskim i Weroniką Murek. Jej wiersze były tłumaczone na język rumuński i czeski. Najnowszy e-tomik poezji smuga (2021) dostępny jest na stronie Kuźni Literackiej. Fragmenty dramatu Ja, Gustaw (2014) były emitowane na antenie Radia Katowice. Mieszka w Mysłowicach.
Recogito, rok XXV, wrzesień 2024
