Gdy brakuje światła, wszystko staje się niejasne,
nie można odróżnić dobra od zła, drogi prowadzącej do celu
od drogi, na której błądzimy bez kierunku.
Franciszek
Przygodne słowa przybywają z powiewem łąk
o poranku, gdy obraz za oknem jaśnieje, a wiatr
niesie zapach mokrych traw, płatki rumianków,
które jeszcze przetrwały na miejskich rabatach –
oklejają szyby, zachęcają pszczoły do powrotu
i działania na rzecz ziemi, jej kuszących nektarów,
odurzających woni, kolorów nie do podrobienia.
Gdziekolwiek jesteś, wsłuchaj się w ciszę –
w oddali niosą trumnę z ciałem papieża Franciszka,
przyjaciela stworzeń najmniejszych, nieporadnych
jak my, zagubionych w sobie, pominiętych łaską
dnia, odwróconych od błogosławieństw, gestów
czułości, a pragnących tak wiele światła. Niech
oddycha na wieki w pokoju – światem, jaki
współtworzył, próbował pojąć, zrozumieć
i wybaczać, jaki zabrał z sobą
w ostatnim tchnieniu.
Poranek, 23 kwietnia 2025 r.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury, autorka prozy dokumentalizowanej, książek poetyckich, szkiców literackich, tekstów pieśni. Ostatnio ukazał się jej nowy zbiór wierszy Chłodne strugi (Galeria Autorska, Bydgoszcz 2025). Mieszka w Poznaniu.
Recogito, rok XXVI, kwiecień 2025