I. ONTOLOGICZNY
Jak wszystkie liczby wywodzą się z jedności,
Tak wszystkie stworzenia z Boga Jedyności.
Angelus Silesius
Bóg istnieje, bo jest doskonały.
„Jam jest to, co JEST.
Jam jest to wszystko, co jest
co było i będzie”
widnieje w przybytkuu
prabogini Neit w Sais.
Czyżby mógł istnieć
gdyby był kaleki,
niewydarzony,
połowiczny?
„Jam jest Jeden,
sam przez się,
i wszystko, co istnieje
tej mojej jedyności
swój byt zawdzięcza.
Nikt ze śmiertelnych
nie podniósł zasłony,
która mnie zakrywa”.
Istnieje, bo światleje,
promieniuje blaskiemk
słońce za bielmem mgieł.
To pierwszy dowód.
II. KOSMOLOGICZNY
Plaga ciemnoty zalała świat…
Hermes Trismegistos, Corpus hermeticum
Bóg żyje, tylko umarł w mędrców duchu…
Adam Mickiewicz
Czy coś może powstać
z niczego ?
(bagatela, to tylko świat !).
Nie, to bajka, którą
opowiadają nam dziś
bajarze uczeni,
czarnoksiężnicy wiedzy,
akrobaci umysłu
grający nie istniejącą
piłeczką.
Matołectwo jajogłowych?
– „Im mądrzej, tym głupiej”
mawiał Gombrowicz.
Świat to łańcuch za-czynów
aż do Pierwszej Przyczyny.
Oddech i wydech Stwórcy.
Orszak przemian
coraz wyżej i wyżej
z piętra na piętro
aż do zenitu ducha.
A jeśli zginie, to nadęty pychą.
Ten balon Bóg przebije szpilką.
To drugi dowód.
III. TELEOLOGICZNY
Nie ma takiego pyłku, takiego ziarnka piasku,
W którym mędrzec nie widzi Boga całego blasku.
Angelus Silesius
Jest Mistrz, co wszystkie duchy wziął do chóru…
Adam Mickiewicz
…piękność kształtem Prawdy i Miłości…
Cyprian Norwid
A piękno?
Nieskończoność piękna?
A dobro?
Niepomierność dobra?
A porządek,
gdzie mikro i makrokosmos
przeglądają się
jak w zwierciadle?
A niewygasła siła
w najmniejszym
ziarenku
co urasta w gwiazdę?
A tajemnica kwiatu
olśniewająca
jak zagadka Ducha?
A Złoty Podział
w drzewie,
w krysztale,
w człowieku,
arcydzieło boskiej
geometrii ?
A muzyka
to tętno tajemne
kosmosu
której sekret
znają tylko
ptaki?
A liczba pi
złoty klucz
do nieskończoności
Bożej matematyki?
A myśl wszechobecna
we wszystkim,
zawrotna,
na miarę wszechświata,
gdzie zło i dobro
mają swoje miejsce
jak złe i dobre
geny?
A dziecko
ten blask i odblask
na podobieństwo Boże?
A cudy
uzdrowienia
i największy z cudów
sam cud istnienia
jak w Mahabharacie?
A nieprzypadkowe przypadki
kiedy Bóg zstępuje na ziemię
incognito
jak mówi Einstein?
A święci
i ci, którzy
jasno-widzą
to co jest po Tamtej Stronie:
Marthe Robin, Padre Pio, Ossowiecki?
A Słońce-słońc
Jan Paweł II
który przyszedł
rozjaśnić noc naszą?
A cierpienie
ta siła napędowa,
co porusza
słońca i gwiazdy
jak pożar miłości?
Bo Bóg tworzy,
ale tworząc cierpi.
Jest sam sobie
niespożytym
tworzywem.
Krwią i ciałem
z krwi i ciała.
To trzeci dowód.
Krzysztof A. JEŻEWSKI
Krzysztof Andrzej Jeżewski, poeta, tłumacz, eseista, norwidolog, pisarz muzyczny, publicysta i recytator. Urodził się 24 kwietnia 1939 w Warszawie. Ukończył romanistykę na UW i polonistykę na Sorbonie. Autor czternastu tomów wierszy (między innymi Księga snów, Próba ognia, Muzyka, Znak pojednania, Kryształowy ogród, Popiół słoneczny, Okruchy z wysokości, Żagle niebieskie, Płomień i noc) i 44 tomów przekładów czołowych pisarzy polskich na język francuski (między innymi Norwid, Schulz, Gombrowicz, Kuśniewicz, Miłosz, Andrzejewski, Baczyński, Szymborska, Różewicz, Jan Paweł II oraz siedem antologii poezji polskiej XX wieku). Tłumaczył też wielu poetów francuskich (między innymi Laforgue, Segalen, O. Milosz, Michaux, Char), hispano-amerykańskich (Paz, Gorostiza, Borges) oraz Kathleen Raine i Angelusa Silesiusa na język polski. Jest także autorem wielkiej kroniki poetyckiej życia Józefa Piłsudskiego W blasku legendy i studium Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka. Opracował i rozszerzył dwie słynne biografie Chopina i Beethovena swego dziadka Adama Czartkowskiego. Jego własne poezje były tłumaczone na francuski, angielski, niemiecki, rosyjski, hebrajski i korsykański. Członek SPP, PEN-Clubu, POLART-u, Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu i Związku Tłumaczy Literackich Francji (ATLF). Kilkakrotny stypendysta Ministerstwa Kultury w Warszawie i Centre national du livre w Paryżu. Laureat nagrody ZAiKS-u, nagrody im. Konstantego Jeleńskiego (Instytutu Literackiego „Kultura” w Paryżu), nagrody Polskiego PEN-Clubu, Krzysztof A. Jeżewski jest od 2003 prezesem paryskiego towarzystwa „Les Amis de C.K. Norwid”. W 2011 otrzymał Srebrny medal „Gloria Artis”, a w 2013 Medal Fundacji Norwidowskiej za zasługi w popularyzacji dzieła tego poety we Francji.
Recogito, nr 76 (kwiecień-sierpień 2014)
