* * *

Bez tytułu (Wilno, 2009) ©.Marek Wittbrot                  

                                      Dla mamy Basi Dobrowolskiej

Na Górze Bouffałowej to raczej chłopaczyska
bawili się w Indian.
My, dziewczynki biegłyśmy do Mickiewicza
przy Łukiszkim
Rynku.
Jakież tam były chusty, sukienki, buciki
dżety i do bluzeczek perłowe guziki.

Czasem i po złotemu. Ale za pięćdziesiąt groszy
najmocniej kusiły nasze młode oczy.

Na lody: róg Jagiellońskiej, cukiernia Janasa.
A potem dzwony od Anny, Kazimierza, Bazylianów
i prawosławny co mocniej przestrasza:
Od Mikołaja, Świętej Trójcy, proroka Eliasza.

Statki parowe. Wycieczki i tłumy niedzielne
zwłaszcza gdzie Wilejka łoskotem do Wiliji wpada
jak górski potok. Obłoki nad miastem. Wilno.
Wilno do mnie wraca.

Paweł HUELLE

Paweł Huelle. Urodził się 1957 roku w Gdańsku. Pisarz i krytyk literacki. W latach 1994-1996 dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej. Autor książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Mercedes Benz (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (2003), Castorp (2004), Ostatnia wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014). Ulica Świętego Ducha i inne historie (2016), Obłoki jasne nad tobą (2018), Talita (2020). Jest również autorem słuchowisk radiowych i sztuk teatralnych. Mieszka w Gdańsku.

Recogito, rok XXII, maj 2021