Rozmowy z umarłymi (57)

Bohumil Hrabal w ogrodzie swojego letniskowego domu z poetą Jaromírem Pelcem (Kersko, 1989) © Wikimedia

Nazywany bywa pilnym uczniem Jaroslava Haška i Franza Kafki. Sam kiedyś wyznał, iż żył i tworzył po to, żeby napisać Głośną samotność. Do dziś nie wyjaśniono, czy pewnego zimowego poranka dwadzieścia pięć lat temu, chcąc nakarmić gołębie, wypadł z okna na piątym piętrze praskiej kliniki ortopedycznej na Bulovce, czy raczej skorzystał z okazji, żeby skończyć ze smutnym, choć bardzo barwnym życiem.

O Bohumilu Hrabalu, dzięki jego książkom, długo krążyć będą legendy. Największe z nich stworzył żyjąc tak jak żył i pisząc tak jakby miał dodatkowe życie.

3/02/2022

Marek WITTBROT

Marek Wittbrot – w latach 1991-1999 prowadził „Naszą Rodzinę”, obecnie zaś jest redaktorem „Recogito”.

Recogito, rok XXII, luty 2022