Amelka Anysovich

Bez tytułu (Kijów, 2022) © Waldemar Pawlik

        

*         

Piątego marca 2022 roku
bomby i rakiety
rosyjskiego agresora
spadały na Kijów

Mieszkańcy ukrywali się
w ciemnych piwnicach
schronach
i metrze

Grozę  w schronie
przerwał anielski glos
siedmioletniej Amelki
śpiewającej piosenkę
MASZ TĘ  MOC
a potem
HYMN UKRAINY

*

Paraliżująca cisza
i śpiew dziewczynki
splotły się
w kadrze pamięci
wojennej zawieruchy
otuliły aureolą
oddaliły strach
mimo nieustającego
zagrożenia życia

Dodawały odwagi
budziły wiarę
że  nikt
nie pokona Ukrainy
bo jest MOC
ochraniająca
nad Nimi
i w Nich

*

Śpiewając
HYMN UKRAINY
wywołała
DUCHA WOLNOŚCI

Rozumieli
że trzeba walczyć
o każdy skrawek swojej ziemi
i język ukraiński

*

Nagrany koncert Amelki
płynął jak sztandar
ponad zdumionym
światem
budząc zgrozę
i chęć pomocy

Śpiewające dziecko
jej mamę i babcię
przyjęła Polska
by bezpiecznie
czekały
na ostateczne zwycięstwo 

*

Amelkę słyszą
wałczący żołnierze
w okopach
– tata i brat

Ich rozłąka
łączy się
z tęsknotą dziecka
dodając im siły do walki

Zaginionego kota
przygarnęli żołnierze
razem czekają
na tryumfalny powrót Amelki

 (Gdańsk, 25 kwietnia 2022 r.)

Irena KNAPIK-MACHNOWSKA

Irena Knapik-Machnowska (1949) ur. w Bierzwnicy. Poetka, dziennikarka. Absolwentka Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Mieszkała w Świdwinie, następnie w  Ostrołęce, gdzie redagowała  stronę „Irena radzi” w „Tygodniku Ostrołęckim”. Autorka tomików wierszy, m. in. Nie dla wszystkich  (wstęp Piotra Kuncewicza, 1981), Ostatnie drzwi (1984), W sidłach (1985), Na środku świata (1999), Na progu dnia (2004), Sonata gdańska (2011), Nowy zapis (2011), To Tu (2021). Pomysłodawczyni i współtwórczyni Salonu Literackiego, który prowadziła z Edwardem Kupiszewskim w Galerii Ostrołęka (1994-2000). Od 2004 r. mieszka w Gdańsku.

Recogito, rok XXV, luty 2024