Czy dlatego nazywamy Biblię Księgą świętą, że opowiada o ludziach świętych czy jest przeznaczona dla wybranych – dla świętych? Otóż w Biblii święty jest tylko Bóg, a Biblia jest Księgą świętą dlatego, że – jak wszystko co święte – należy do Boga. Nie jest to Księga o świętych ludziach, lecz świętym Bogu.
Słowo święty, hebrajski godesz, nie odnosił się pierwotnie do doskonałości moralnej, a znaczyło oddzielony, zupełnie inny. Podobnie jak łaciński sanctus. święty Paweł w Nowym Testamencie, w Listach do Koryntian, nazywa swoich adresatów świętymi nie z powodu ich doskonałości, lecz dlatego, że każdy chrześcijanin jest święty tylko z tego powodu, że został naznaczony Chrztem świętym i że odtąd należy do Boga. Z tego wypływa dalszy wniosek, że każdy chrześcijanin powinien być także świętym moralnie – niestety nie zawsze tak w życiu bywa.
Biblia pisana była po hebrajsku (Stary Testament z nielicznymi wstawkami aramejskimi) i po grecku (głównie, choć nie wyłącznie, Nowy Testament). W przypadku Nowego Testamentu znane są fragmenty pochodzące już z I, II, III i IV wieku po Chrystusie. Jednakże – jak twierdzą filologowie – nie najważniejszy jest wiek rękopisu, lecz niestrudzona praca wielu uczonych, którym zawdzięczamy ustalenie teksu zarówno starożytnych autorów, jak i ksiąg biblijnych.
Ale Pismo święte jest dla człowieka wierzącego przede wszystkim miejscem, gdzie spotyka się z Bogiem, poznaje boskie obyczaje i słucha Jego słów. Żeby jednak usłyszeć głos Boga, trzeba samemu umilknąć i mieć serce słuchające.
Teresa BŁAŻEJEWSKA
Teresa Błażejewska – urodziła się w Warszawie w 1934 roku. Była absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego i redaktorką wydawnictwa Wiedza Powszechna oraz kierowniczką działu wydawnictw Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej. Publikowała swoje teksty między innymi w „Urodzie”, „Życiu Warszawy”, „Tak”, warszawskiej „Kulturze”, kwartalniku „Zdrowie Psychiczne” oraz dwumiesięczniku „Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne”. Jest współautorką Bibliografii prac naukowych prof. dra Kazimierza Dąbrowskiego. Do końca istnienia pisma, czyli roku 1999, współpracowała z paryską „Naszą Rodziną”, od 2000 współpracowała z „Recogito”. Przez wiele lat prowadziła w Paryżu poradnię zdrowia psychicznego. Zmarła 23 grudnia 2024 roku w Warszawie.
Recogito, nr 1 (styczeń-marzec 2000)
