Corrigenda
W te pędy lunetarny audyt
otworzy regestr wylewny,
a font ujawni źródło.
Powtórka z przygrywki,
stąd przeziera
skurcz,
stąd chyży wir
ruga obolałe
serce.
Taksowany dekret
uroni wstęp.
Przedsłowie,
posłowie,
niże zwyczajowy
wątek.
Kwili słowo
po słowie,
Pomiędzy
brakujące,
jedyne,
pomne skry,
traf.
Łza
już siebie nieciekawa korzy się (albowiem napływa)
już siebie niepewna przeprasza (albowiem się uleje)
już siebie niewarta kaja się (albowiem nie wystoi)
już siebie niegodna pokutuje (albowiem się naprzykrza)
Tomasz HRYNACZ
*Prezentowane wiersze pochodzą z tomu „Widmo Brockenu”, który w tym roku ukaże się w Instytucie Mikołowskim im. Rafała Wojaczka.
Tomasz Hrynacz (ur. w 1971 r.) – poeta. Laureat Konkursu Poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego w Sopocie. Publikował m.in. w paryskiej „Kulturze”, „Frazie”, „Pracowni”, „Opcjach”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Odrze”, „Dekadzie Literackiej”, „Liście Oceanicznym”, „Twórczości”. Wydał tomy wierszy: „Zwrot o bliskość” (1997), „Partycje oraz 20 innych wierszy miłosnych” (1999), „Rebelia” (2001), „Enzym” (2004), „Dni widzenia” (2005), „Praski raj” (2009), „Prędka przędza” (2010), „Przedmowa do 5 smaków” (2013), „Noc czerwi” (2016), „Dobór dóbr” (2019), „Pies gończy” (2021), „Emotywny zip” (2021). Jego wiersze znalazły się w kilku antologiach m.in. „Antologia nowej poezji polskiej 1990–1999 (Kraków 2000), w amerykańskiej antologii polskiej poezji „Contemporary Writers of Poland” (Orlando 2005), hiszpańskiej antologii współczesnej poezji polskiej „Poesía a contragolpe. Antología de poesía polaca contemporánea (autores nacidos entre 1960 y 1980)” (Saragossa 2012). Tłumaczony m.in. na angielski, chorwacki, czeski, kataloński, niemiecki, rosyjski i serbski. Mieszka w Świdnicy Śląskiej.
Recogito, rok XXIV, kwiecień 2023
