Czarna kreska na białym płótnie

Artur Majka, Szare miasto (2024) © Artur Majka

                                     Arturowi Majce – autorowi obrazu „Szare miasto”

Artysta maluje czarną kreskę na białym płótnie
i podąża za nią niedościgłym śladem w sobie –  
wzdłuż nieodgadnionej płaszczyzny na ścianie pokoju
nie większego od kołyski, gdzie spoczywa nocą,
zanim o świcie znów powstanie, budząc się do
nowego spojrzenia na to, co nietrwałe.

Przekreśla ulicę szarego miasta linią ceglastą
jak stężała krew, żeby na jedną chwilę ożyła ścieżka,
która poprowadzi go smugą cienia – nisko, niżej,
ciszej niż szelesty przekładanych kartek szkicownika,
w stertę porzuconych rzeczy w koszu wiklinowym,
których nie bierze się na drogę spełnienia.

Stając pośród nas, malarz patrzy wciąż w głąb siebie,
tam dostrzega kolory ziemi, żółty proch rozcierany
w palcach, kładziony gęsto warstwami wzdłuż ramy –
żeby klepsydra odgadła czas nieograniczony i sypała
w oczy ziarna wznoszące patrzenie ku górze, w jasne,
przejrzyste przestrzenie. Żeby kreska zatrzymała się
tam, gdzie pierwsza linia zawraca i przecina się z drugą.

Tam, gdzie spada na dno kartki, a potem unosi wyżej –
samotna –  i znika wśród pajęczych kresek,
zatrzymując spojrzenie oglądających obraz,
bo choć nie widzą, dokąd odeszła,
ufają, że niechybnie powróci.

Ciemna chmura przesłania horyzont z dachami
Paryża, który sobie malarz wielce upodobał.
Szara mgła otula miasto ciasno niby pieluszką,
bo nikt nie wyjdzie stąd inaczej niźli jako
dziecko, które patrzy pierwszymi oczami,
rysując czarną kreskę na białym papierze.

Poznań, 28 maja 2024 r.

Teresa TOMSIA

Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury, ostatnio wydała zbiór liryków paryskich  W znikającym ogrodzie (2023), nominowany do Nagrody ORFEUSZ. Inne ekfrazy i komentarze autorki, np. do szkicu węglem Franciszka Starowieyskiego zostały zamieszczone w „Toposie” 6/2014: Starowieyski recytuje Apollinaire’a, o obrazach Pauli Modersohn-Becker w eseju Pierwsze  spojrzenie na Bremę [w:] Rzeczywiste i wyobrażone (2013), w esejach z cyklu W pamięci, w odbiciu o grafikach i rzeźbach Pawła Jocza („Fraza” 1-2/2021: Pawła Jocza wizerunek niedokończony). Mieszka w Poznaniu.

Recogito, rok XXV, czerwiec 2024