W ubiegły czwartek (7 marca 2024 roku), na opiniotwórczym włoskim portalu „La Nuova Bussola Quotidiana” (nowy codzienny kompas), ukazał się tekst podsumowujący 11 lat pontyfikatu Franciszka, którego wybór na Stolicę Piotrową wspominamy dokładnie dziś, 13 marca. Jego autor podając się za kardynała podpisuje się pseudonimem „Demos II”. Dlaczego „Demos” i dlaczego „II”?
Otóż, określenie „demos” w starożytnej Grecji oznaczało przywódcę ludowego, który w miastach o ustroju demokratycznym, gdzie wszystkie ważne decyzje były podejmowane w trakcie publicznej debaty, uzyskiwał znaczenie dzięki umiejętnościom retorycznym. Stąd wzięło się, między innymi, pejoratywne określenie „demagog”. „Demos II”, bo w marcu 2022 roku watykański ekspert Sandro Magister opublikował już na swoim blogu memorandum podpisane anonimowym pseudonimem „Demos”. Kiedy w styczniu 2023 roku zmarł australijski kardynał George Pell, Sandro ujawnił, iż to właśnie Pell, były prefekt Sekretariatu ds. Gospodarczych Stolicy Apostolskiej, był autorem owego tekstu.
Kardynał Pell, który opuścił swój rzymski urząd w 2017 roku, aby bronić się w sprawie nadużyć w Australii, wymienia we wspomnianym wyżej tekście całą serię wad pontyfikatu Franciszka. Wiele z jego krytycznych uwag jest powtórzonych w dokumencie Demosa II, który uzasadnia swoją anonimowość tym, iż „szczerość nie jest mile widziana w Watykanie”. I tak, nasz opiniodawca Demos II – jak przystało na rasowego demagoga – zaczyna od pochwał. „Siłą pontyfikatu Papieża Franciszka jest wyraźny nacisk, jaki położył na współczucie dla słabych, pomoc ubogim i zmarginalizowanym, troskę o godność stworzenia i wynikające z niej kwestie środowiskowe oraz wysiłki na rzecz towarzyszenia cierpiącym i zmarginalizowanym” – zauważa, by zaraz przejść do frontalnego ataku: „Jego wady są równie oczywiste: autokratyczny styl rządzenia, czasami sprawiający wrażenie mściwego; niedbałość w kwestiach prawnych; nietolerowanie sprzeciwu, nawet wyrażanego z pełnym szacunkiem; i – co najpoważniejsze – niejednoznaczne traktowanie kwestii wiary i moralności powodujące zamieszanie wśród wiernych. Zamęt rodzi podziały i konflikty, podważa zaufanie do Słowa Bożego i osłabia ewangeliczne świadectwo. W rezultacie Kościół jest dziś bardziej podzielony niż kiedykolwiek w jego najnowszej historii”.
W końcu, autor paszkwilu udziela wskazówek następcy Piotra przypominając mu, na czym polega rola i władza papieża. Jest to wywód dość doktrynalny i techniczny. Można o tym poczytać choćby w Wikipedii.
Stolica Apostolska nie zareagowała na tę publikację. W 2023 roku papież Franciszek również nie skomentował tekstu Demosa I. Przewodniczył ostatnim obrzędom na pogrzebie jej domniemanego autora, kardynała Pella. W telegramie wysłanym z okazji jego śmierci na początku stycznia, złożył hołd australijskiemu kardynałowi, opisując go jako „wiernego sługę, który wytrwale podążał za swoim Panem nawet w godzinie próby”. Można więc rzec, parafrazując nieco znane porzekadło, „psy szczekają, łódź Piotrowa płynie dalej”.
Stanisław STAWICKI
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).
Recogito, rok XXV, marzec 2024
