Teresie
Oglądam kruszącą się skórę, sine żyłki, stawy
w nadgarstkach i zajaśniał mi przed oczami stos
usypany z rzeczy, jakie swoimi rękoma wykonałem
przez lata: szafki, półki, karmniki dla ptaków,
zabawki z drewna dla dzieci, płoty w ogródku,
wysokie pergole dla pnących róż.
Mam w pamięci książkę Juliusza Verne’a
bez okładek, oddaną mi pod opiekę
z biblioteki, abym ją ocalił.
Gdy dotykałem pomarszczonych kartek
powieści, wydawało się, że drży, żyje
i zaraz rozkruszy się pod niewprawną dłonią.
Nauczyciel geografii uczył nas, jak ratować cenne lektury –
wyjął mi ją spod pazuchy, gdy przyniosłem ocaloną.
To była pierwsza lekcja szacunku dla książki.
Wspominam wciąż tamten dzień – z zadziwieniem,
że stać mnie było na taką wierność tajemniczym
słowom o dalekich podróżach.
Pan od geografii za pracę nad starymi książkami
nagrodził uczniów wycieczką rowerową do latarni morskiej.
Słona woda w Niechorzu zachęcała do poznawania
nieznanych lądów. Morze otwierało się przede mną
jak książka. Fale szumiały jak słowa…
Pomarszczona skóra przypomina mi teraz
tę niezwykłą rzecz, której grzbiet zszywałem igłą,
kleiłem i gładziłem nierówności nowej okładki,
żeby nabrała fasonu i trwała jak najdłużej.
Eugeniusz TOMAN
Eugeniusz Toman (1949) ur. w Podegrodziu koło Drawna w rodzinie wysiedleńczej. Pilot, dziennikarz, animator kultury, autor opowieści lotniczych: Podniebni żołnierze (2015); Śmiercionośne skrzydła (2020), Alarm pod gwiazdami (2021). Był redaktorem serii poetyckiej w wydawnictwie Rhytmos, współorganizował z poetką Teresą Tomsią wieczory literacko-muzyczne w poznańskim Klubie Piosenki Literackiej „Szary Orfeusz”. Wydał też tomik wierszy Samotny lot (2020). Nazwisko literackie Toman przyjął po pradziadku Tomaszu i dziadku Janie, którzy zginęli podczas wojen światowych. Obecnie przygotowuje książkę o Choszcznie Orle miasto, gdzie się wychował. Na portalu Witanet wkrótce ukaże się jego e-book Odlecieli z „Gniazda Orląt”. Mieszka w Poznaniu.
Recogito, rok XXVI, styczeń 2025
