W listopadzie ubiegłego roku (2019) ukazała się książka autorstwa Ewy Czaczkowskiej pt. Mistyczki. Historie kobiet wybranych. Czaczkowska opisuje zadziwiające historie czterech polskich mistyczek. Kobiet niezwykłych, które szokowały często swoje otoczenie, bo nie mieściły się w schematach. Są to:
– Wanda Boniszewska (1907-2003) – zakonnica bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr od Aniołów, mistyczka i stygmatyczka, która na własnym ciele przeżywała mękę Chrystusa. W sowieckim łagrze poznała piekło. Kaci pod jej wpływem nawracali się.
– Alicja Lenczewska (1934-2012) – pedagog i nauczycielka ze Szczecina. Nawróciła się w wieku pięćdziesięciu lat. Przez ponad 20 lat prowadziła z Jezusem dialogi, które spisała.
– Wanda Malczewska (1822-1896) – ciotka malarza Jacka Malczewskiego. Społecznica: uczyła wiejskie dzieci, otwierała szpitale, pomagała powstańcom styczniowym. Najważniejsze objawienia Jezusa otrzymała jako pięćdziesięcioletnia kobieta. Zapowiedziała odzyskanie przez Polskę niepodległości. W 2006 roku Kościół potwierdził heroiczność jej cnót, uznając tym samych oficjalnie jej objawienia.
– Maria Franciszka Kozłowska (1862-1921) – była współzałożycielką (z bł. Honoratem Koźmińskim) Zgromadzenia Sióstr Ubogich Świętej Matki Klary, które później przybrało nazwę Zgromadzenia Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania. Jej objawienia doprowadziły do rozłamu w Kościele i powstania nowego wyznania – Kościoła mariawitów. Watykan obłożył ją w 1906 roku klątwą. Matka Kozłowska uznawana jest nadal przez Kościół za heretyczkę, przez mariawitów – za świętą.
Ewa Czaczkowska przybliża każdorazowo czytelnikowi rodzinę, styl życia i wychowania, tło historyczne i społeczne, środowisko kobiet oraz przełomowe momenty, w których zaczęły rozmawiać z Bogiem. Jak sama biografistyka informuje: „Podczas pisania korzystałam z zapisków mistyczek, dostępnej literatury i materiałów archiwalnych”. Wielkim atutem tej książki są przypisy, archiwalne fotografie, a na końcu spis bibliograficzny.
I jeszcze jeden mały akcent, iście pallotyński. Ojcem duchownym Alicji Lenczewskiej, zaraz po jej nawróceniu, był pallotyn, ks. Walter Rachwalik. Oblubienica Boga – to książka, w której o niej opowiada w rozmowie z Kazimierzem Turowskim (Oblubienica Boga. O Alicji Lenczewskiej opowiada ojciec duchowny, Wyd. Serafin). Za miesiąc, 9 listopada 2020 r., ruszy proces beatyfikacyjny s. Wandy Boniszewskiej. Postulatorem w tej sprawie, na etapie diecezjalnym, jest kolejny pallotyn, ks. Michał Siennicki.
Nie dziwi nic! Założyciel pallotynów również uważany jest za „mistyka i apostoła”. W rzeczy samej, św. Wincenty Pallotti bardzo mocno uwypuklił swoim stylem życia, aspekt „mistyki apostolskiej”, osadzonej w historii, tj. w rzeczywistości; kształtowanej przez tę rzeczywistość i przez nią przekształcany. Takim był Don Vincenzo: napełniony wielką troską o to, by udzielać Udzielającego się. Dlatego słusznie nazywany jest mistykiem apostolskim lub apostołem mistycznym.
Stanisław STAWICKI
Paryż, 8 października 2020 roku
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 do 2020 roku był kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.
Recogito, rok XXI, październik 2020
