Wracając tego ranka ze sklepu spotkałem Piero. Poznaliśmy się trzy lata temu, na ulicy. Siedział przy Via Pettinari, zawsze w tym samym miejscu, nieopodal naszego kościoła. Żebrał, ale bardzo dyskretnie. Wręcz milcząco! Nie raz zagadnęliśmy. Wiedział, że jestem księdzem i zawsze – tego ranka również – pozdrawiał mnie z daleka „Buongiorno Padre”.
Zazwyczaj był smutny i zaniedbany. Dziś, ogolony i kwitnący. Pytam, gdzie był i co się stało? Odpowiedział, że odsiaduje starą karę sprzed 11 lat. Wyszedł na przepustkę. Gdy pozwoliłem sobie zauważyć, że prezentuje się bardzo elegancko, odpowiedział: „Jeśli nie zaakceptuję siebie, nie zaakceptuję życia”. Dosłownie: „Se non mi amo, non potrò mai amare la vita”.
Powtórzyłem to zdanie pani na recepcji, ale nie zrobiło to na niej takiego wrażenia, jak na mnie. Przypomniała mi się wtedy – niedawno wyczytana – recepta na życia Charlie Chaplina. Przedstawił ją w czterech zdaniach:
„1. Nic nie trwa wiecznie na tym świecie, nawet nasze problemy.
2. Uwielbiam chodzić w deszczu, ponieważ nikt nie widzi moich łez.
3. Najbardziej zmarnowanym dniem w życiu jest dzień, w którym się nie śmiejemy.
4. Sześciu najlepszych lekarzy na świecie:|
– Słońce,
– Odpoczynek,
– Ćwiczenia,
– Dieta,
– Szacunek do samego siebie,
– Przyjaciele.
Trzymaj się ich na wszystkich etapach swojego życia.
Jeśli zobaczysz księżyc, zobaczysz piękno Boga!
Jeśli zobaczysz słońce, zobaczysz moc Boga!
Jeśli zobaczysz lustro, zobaczysz najlepsze stworzenie Boga!
Więc uwierz w to.
Wszyscy jesteśmy turystami, Bóg jest naszym biurem podróży, który już zdefiniował nasze trasy, rezerwacje i miejsca docelowe… Zaufaj Mu i ciesz się życiem. Życie to tylko podróż! Dlatego żyj dzisiaj! Może nie być jutra”.
„Vita peregrinatio est – życie jest pielgrzymowaniem” – powiedziałby św. Wincenty Pallotti. W rzeczy samej, Pallotti modlił się do Boga, by „pozostawił go w stanie cierpiącego pielgrzyma, którego trawi nieustannie najgorętsze pragnienie dojścia” (OOCC III, s. 33).
Stanisław STAWICKI
Rzym, 7 września 2020 roku
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 roku jest kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.
Recogito, rok XXI, wrzesień 2020
