Tak było na początku: ciemność nad bezmiarem wód i światłość wzbudzona słowem Boga, oddzielona przez Niego od ciemności i nazwana dniem, a ciemność – nocą.
Więcej Droga ŚwiatłaKategoria: Sacrum profanum
Śnieg (II)
Doliny były górne.
Miasteczka takie sobie.
Chasydzi senni, tylko
Ta Łesia, Rusinka, grała
Na biodrach pieśń pożądania.
Wiersze Jerzego Ł. Kaczmarka
Kiedyś to już było. Pozostaje więc nazywanie tego
samego na nowo. Pociąg, który odjeżdża tyle lat.
Jego gwizd budzi mnie ze snu.
Urbanowicz Recto/Verso
Człowiek „idąc” przez świat na początku posługuje się intuicją, miłością, wiarą. Z wiekiem gromadzi wiedzę, w którą powoli zaczyna wierzyć. W sztuce Urbanowicza intuicja jest…
Więcej Urbanowicz Recto/VersoDo góry nogami
Nieufność wobec drugiego człowieka to jak wędrówka przez pustynię bez wody.
Więcej Do góry nogamiWiersze Teresy Tomsi
W jesiennej mgle labirynt paryskich ulic.
Cień zbliża się do bramy w głębi rue Borromée
powłócząc nogami sunie ciemnym korytarzem
prosto w świetlisty okrąg podwórza.
Psalm radosny
Psalm napisany przez ks. Józefa Sadzika – pallotyna, edytora, założyciela ośrodka odczytowo-dyskusyjnego Centre du Dialogue w Paryżu, przyjaciela artystów i mecenasa wielu artystycznych przedsięwzięć, autora prekursorskiej Estetyki Martina Heideggera, obszernej relacji z podróży do Rwandy w 1975 roku oraz innych, rozproszonych po różnych książkach i czasopismach tekstów. Utwór pochodzi z tomu Wiersze Józefa Sadzika, który ukazał się w 2015 roku.
Więcej Psalm radosny