Jej oczy krzyczą
Nie pojmuje chtonicznego wymiaru tej
metafory która ją zrodziła
Wydobycie z nędzy tego widma nie przemawia do niej
Kategoria: Sacrum profanum
Wiersze Wojciecha Kassa
poeta i eseista. Opublikował tomiki: Do światła (1999), Jeleń Thorwaldsena (2000) – za które otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny i nagrodę Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach, Prószenie i pranie (2002), 10 Gedichte aus Masurenland (2003, wybór wierszy w języku polskim i niemieckim), Przypływ cieni (2004), Gwiazda Głóg (2005) nominowany do Wawrzynu nagrody literackiej Warmii i Mazur, Pieśń miłości, pieśń doświadczenia (z Krzysztofem Kuczkowskim) (2006), Wiry i sny (2008) nominowany do Wawrzynu nagrody Literackiej Warmii i Mazur, oraz 41 (2010).
Więcej Wiersze Wojciecha Kassa
Stal
Bez tytułu (Łódź, 2015) © Natasza Kozłowska Chciałbym, żeby ci, których kocham, kochali mnie również. Żeby nie mogli wyobrazić sobie ani jednego dnia bez moich…
Więcej Stal
W ciemnościach
Skąd wciąż tyle ciemności? Dlaczego – jak się zdaje – prawdziwe światło nie może się przebić?
Więcej W ciemnościach
Wiersze
Fotografia patrzy:
błękit i przepaść tej chwili
w lustrzanych odbłyskach okularów,
w wyciągniętej w przestwór dłoni.
Wiersze
kiedy żyję prawem mięsa i wełny
to w rzeczy nie wnikam, podobnie jak puch
jak owca w stadzie nie pytam o drogę
Wiersze
zdrajców miłości
dosięgnie
po latach
ich zdrada
