Kategoria: Teksty

W Lyonie mosty nad Rodanem mają swoje podziemne światy,
zatopione w wodzie razem ze starym miastem falują swobodnie.

Słyszałam je późnym wieczorem, szłam wtedy z psem,
wyraźnie słyszałam ich melodię, wsłuchiwałam się w jej delikatność,  
składała się jak w szopenowskich preludiach – z części łączących się w całość.

Pierwszy dzień nowego roku był taki sam
jak ostatni w pożegnanym – starym.

Śnieg pada, pod jabłonkami tropy zajęcze, sarnie
i małego trzewika wytartego z przodu,
zbudziły się odległe wspomnienia.