W minioną sobotę, 16 grudnia, miało miejsce w Paryżu ciekawe wydarzenie związane z odbudową katedry Notre-Dame, a mianowicie, odzyskała ona swojego koguta, który ponownie został umieszczony na szczycie katedralnej iglicy.
Zastąpił on tego, który prawie 5 lat temu spadł wraz z walącą się iglicą. Odnaleziono go 16 kwietnia 2019 roku pośród wciąż jeszcze ciepłych popiołów. Choć powygniatany ze wszystkich stron, zachował umieszczone w swym wnętrzu relikwie św. Dionizego, patrona Francji, oraz św. Genowefy, patronki Paryża. Wewnątrz był również jeden z cierni z korony Chrystusa. Zachował się w stanie nienaruszonym. Nowy kogut jest w całości pozłacany (wcześniejszy był miedziany).
Ale dlaczego kogut? Otóż w chrześcijaństwie kogut stał się symbolem czujności ze względu na bliski związek z budzącym się dniem. By piać, wstaje on przecież jeszcze w ciemnościach, gdy wszyscy śpią. Stąd jest on symbolem przejścia z ciemności do światła. Kogut przypomina też o zaparcia się św. Piotra, ale przede wszystkim jest symbolem Zmartwychwstania.
„Kogut jest bohaterem dnia, ale to Chrystusa świętujemy – przekonywał Laurent Ulrich, arcybiskup Paryża, 16 grudnia podczas uroczystości umieszczenia koguta na iglicy. – Wszystko jest zawsze ukierunkowane na Niego. Kogut prowadzi nas do Chrystusa: do Eucharystii, do jego Słowa, sakramentów otrzymywanych w tym miejscu i oczywiście do ton modlitwy, którą przyniosą tu pielgrzymi, każdy z własną wiarą i własnym zaufaniem. Niech ten kogut, który przechowuje pamięć o Zmartwychwstaniu, o życiu, o odwadze, będzie dla nas znakiem nadziei”.
Wewnątrz koguta ponownie umieszczono relikwie świętego Dionizego i św. Genowefy oraz cierń z korony Chrystusa. „Te relikwie są znakiem, że jesteśmy religią wcieloną – mówił rektor katedry ks. Olivier Ribadeau Dumas. – Poprzedzili nas mężczyźni i kobiety, którzy poszli za Chrystusem i pozostawili swój ślad w historii zbawienia. To tak, jakby cała chrześcijańska ludzkość była osadzona w tym kogucie, który czuwa nad Paryżem i Francją”. Wewnątrz koguta znajduje się również pergamin, na którym zapisano 2000 nazwisk: robotników, architektów, rzemieślników i mecenasów sztuki, którzy brali i biorą udział w odbudowie katedry Notre-Dame. Przypomnę, że jej otwarcie zaplanowane zostało na 8 grudnia 2024 roku.
Stanisław STAWICKI
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).
Recogito, rok XXIV, grudzień 2023
