Pamięci Michała Milbergera (1922 – 1997)
Na paryskim cmentarzu Bagneux wiekowe cedry
pochylają głowy nad grobem rzeźbiarza.
Pochowany wśród wielu, lecz rozpoznawalny
w jedynym niepowtarzalnym spojrzeniu artysty
na rzeczywistość, jaka go otaczała – uważnym,
krytycznym, ale czułym, odkrywającym piękno
i wnikającym w głąb duszy człowieka.
Miał wielu przyjaciół i był przyjacielem,
serce otwierał na oścież – pamiętają o nim,
kładą kamyk na płycie nagrobnej, wsłuchują się
w szum gałęzi, w echa słów, jakie przetrwały
o wierności temu, co w nas najpiękniejsze,
najczystsze, nieprzemijające, co łączy na zawsze.
Pozostanie charakterystyczny gest jego ręki
zawieszony na chwilę w powietrzu, zanim dotknie
szarej gliny i stworzy kształt ciała kobiety, psa,
figurkę wędrowca, gipsowe popiersie mędrca.
Cienie krążą w przestworzu, czuwają tam przy nim
nieustannie – to wiekuista galeria postaci,
muzeum niedokonane, a przecież tak realne.
Poznań, 1 listopada 2023 r.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury.
Recogito, rok XXIV, listopad 2023
