Drzewa!
Wyciągajcie z szaf
przewiewne zielone stroje!
Maju! Otwieraj furtę na oścież –
wyruszam na spotkanie.
I nie mówcie mi,
że to nie ten wiek,
że już nie ta lekkość.
Prawie nie dotykam
chodnika,
a jak rytmicznie
postukuję podkówkami,
jak zwiewnie skaczę
z Mostu Teatralnego.
Jak dźwięcznie brzmią na wietrze
słowa rzucone w przestrzeń,
gdy powtarzam
przy rozstaniu:
dzwoń do mnie,
dzwoń,
nie zapominaj…
Świecie – Przyjacielu!
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury. Mieszka w Poznaniu.
Recogito, rok XXIV, maj 2023
