Niedziela przewodnia, Niedziela in Albis (Biała), Niedziela Quasimodo (jako dopiero), i od 2000 roku Niedziela Miłosierdzia Bożego. Oto nazwy Drugiej Niedzieli Wielkanocnej.
Jest jeszcze jedna jej nazwa, mniej znana, bo promowana jedynie przez ryt bizantyjski i koptyjski Kościoła katolickiego: Niedziela Tomasza, bo to on jest głównym jej bohaterem.
Ewangelista Jan informuje nas, iż imię Tomasz oznacza „bliźniak” (Didymos). Innymi słowy, Tomasz musiał mieć bliźniaka. Nie wiemy jednak, kim on był. Pismo Święte nigdzie o nim nie wspomina. Być może robi to celowo, bo tym nieznanym bliźniakiem mogę być ja, podobny do Tomasza wtedy, kiedy nie mam ochoty wierzyć i releguję Jezusa na ostatnie miejsce.
Ale Didymos to nie tylko bliźniak, to również „dwuznaczny” lub „rozdarty”. Choć tradycja uczyniła z niego prototyp niedowiarka, Tomasz był także człowiekiem rozdartym i niespójnym. Ewangelia opisuje go jako kogoś, kto trochę jest we wspólnocie. I trochę go nie ma. Trochę nie wierzy, a potem ekstatycznie wybucha wiarą. Rozdarcie, dwuznaczność, niespójność – to również nasze wielkie cierpienie.
Bliźniakami Tomasza jesteśmy w końcu nie tylko wtedy, kiedy mamy kłopoty z wiarą lub nie potrafimy poradzić sobie z dwuznacznością. Jesteśmy do niego podobni również wtedy, gdy padamy na kolana przed Jezusem, by mu wyszeptać całym sobą „Pan mój i Bóg mój”!
Czy wiecie, co stało się z Tomaszem po Zesłaniu Ducha Świętego? Został gorliwym misjonarzem. To on zaniósł Dobrą Nowinę o zmartwychwstałym Chrystusie do Syrii, Persji a nawet do Indii, gdzie oddał życie jako męczennik. Nieźle jak na niedowiarka, prawda? Poprośmy Go więc dziś o pomoc, abyśmy i my potrafili rozpoznać w Jezusie naszego Pana i Boga służąc mu z entuzjazmem i wiernością.
Stanisław STAWICKI
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).
Recogito, rok XXIV, kwiecień 2023
