Późna starość

Strona tytułowa tomiku z dedykacją Adama Zagajewskiego dla Jana Sochonia (1998) ©.Jan Sochoń

                                              Pamięci Adama Zagajewskiego

Niekiedy w południowej bieli moje ciało
odzyskuje blask, jakby zrodzone na nowo.

Wówczas przesuwam dłonią po tej
bieli, wnikam w jej miękką tkaninę,
jak dawniej, kiedy kładłem się na wznak
w trawie, niczym w ciepłej rzece pokrytej
bluszczem.

Odczuwałem, że ktoś nieznany dotyka
moich ust, rozpala od środka wszystko,
co było mną, i co mną nie chciało być,
aż do utraty tchu, aż do błogiej ciszy.

Wstyd się przyznać, że w późnej starości,
pamiętam o tym, lubię o tym pamiętać.
Czyżby wracały pierwsze zdziwienia,
pierwsze smaki, pierwsze słowo dotyku?

Czyżbym wchodził do utraconego raju?

Jan SOCHOŃ

Ks. Jan Sochoń (ur. 1953) – profesor, filozof kultury, poeta, krytyk literacki i eseista; biograf i wydawca pism bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Kieruje Katedrą Filozofii Kultury i Religii w Instytucie Filozofii na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej UKSW, uczy też w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Stale współpracuje z redakcjami  różnych czasopism i Polskim Radiem. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, P.E.N. – Clubu, Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu a także innych gremiów naukowych. Jego utwory przetłumaczono na język angielski, francuski, niemiecki, włoski, rosyjski, czeski, serbski, chorwacki, ukraiński; zostały nadto zamieszczone w kilku zagranicznych antologiach. Niekiedy wyróżniany pochwałami literackimi, nominowany do nagrody Nike i nagrody Józefa Mackiewicza. Ostatnio opublikował: Bezcielesny sens. Szkice z filozofii kultury (Lublin 2021) oraz tom wierszy Krzew winny (Bydgoszcz 2020). Mieszka w Warszawie. Strona internetowa: jansochon.pl

Recogito, rok XXII, maj 2021