Sycylijczycy mówią o niej, że była „zbyt piękna i dobra, by żyć”. Faktycznie, Agata po grecku znaczy „dobra, szlachetna, wspaniała”. I taką też była ta młoda dziewczyna z dobrego domu. Do tego zachwycała urodą.
O życiu św. Agaty, mieszkanki Sycylii w III wieku, wiemy niewiele. Jednak jej śmierć męczeńską w wieku zaledwie 20 lat wspominamy do dziś, gdyż było to męczeństwo szczególnie „intensywne”, tak jak intensywną jest rzeczywistość sycylijska. Mieszkańcy tej wyspy wszystko przeżywają mocno: mocno kochają, mocno świętują, mocno wierzą i mocno zabijają.
Otóż, o względy pięknej Agaty starało się wielu. W owym czasie cesarz Decjusz wydał edykt, który nałożył na wszystkich obywateli rzymskich obowiązek złożenia ofiary bogom. W zamian mieli otrzymać dokument zaświadczający o ich wierności cesarstwu i pogańskim bóstwom. Niepodporządkowanie się nakazowi cesarza karane było torturami, a w przypadku ich nieskuteczności – śmiercią.
Zauroczony urodą dziewczyny, miejscowy urzędnik rzymski zapowiedział, że w jej przypadku odstąpi od stosowania edyktu Decjusza, o ile zostanie jego nałożnicą. Jako wierna chrześcijanka, Agata zdecydowanie odmówiła i została wtrącona do więzienia. Tam poddano ją najbardziej wymyślnym torturom, między innymi obcięto jej piersi. Nieludzko cierpiąc, Agata miała zwrócić się do swego prześladowcy tymi słowami: „Okrutniku, czy nie pamiętasz już własnej matki i piersi, któreś ssał, że ośmielasz się kaleczyć mnie tak okrutnie?”.
Ot i dlaczego, św. Agata przedstawiana jest najczęściej w sztuce z tacą z odciętymi piersiami. Z tej racji uczyniono z niej również jedną ze świętych patronek, które przyzywać należy w przypadku raka piersi.
Stanisław STAWICKI
Paryż, 5 lutego 2022 roku
Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).
Recogito, rok XXII, luty 2022
