Nauczyciel nie umie jeszcze mówić.
Ale już jest tutaj – Narodził się.
Będzie wzrastał, by być Wywyższony.
Pomiędzy Betanią a Jeruszalaim
Będzie wahał się i zawracał, niezdecydowany
Bóg. Niewyobrażalny jak każdy
Żyjący. Słowo wysłowi się
I nie będzie pojęte. Będzie
Wysłuchane (nic więcej nie oczekuj).
Będą trwożyć się, odchodzić i powracać znowu.
(Kochać Bliźniego? Samego Siebie? Nieprzyjaciół?)
Będą czuwać w zamknięciu
I zasną w Ogrodzie na Górze.
On potem Umrze na Krzyżu
I (jak mówią) Zmartwychwstanie
(Będą Go znów pytać, palce wkładać w Rany)
I powróci do Ojca. Ale dziś,
Nauczyciel nie umie jeszcze mówić.
Maciej NIEMIEC
Maciej Niemiec (1953-2012). Urodził się w Warszawie. Od jesieni 1987 roku mieszkał w Paryżu. Wydał tomiki poetyckie: Cokolwiek, ponieważ (1989), O tej porze świata (1989), Kwiaty akacji (1994), Małe wiersze (1994), Ulica Wód (1996), Świat widzialny (1998), Dance or die (2002), Stan nasycenia (2012), Geranium (2014). W 2001 roku, we francuskim wydawnictwie Atelier La Feugraie, ukazał się jego tom wierszy Trente poèmes pour une femme, zaś w roku 2002, w wydawnictwie Belin, zbiór Le quatrième roi mage raconte. Przez wiele lat należał do stałych współpracowników „Naszej Rodziny”. Współpracował również z „Recogito”.
Archiwum / „Nasza Rodzina”, 12 (579) 1992, s. 11.
