a jak to wszystko wy-strzeli tak mocno jak mina pod stopami
tak głośno jak walący się wieżowiec w który trafił zabłąkany lot
Tag: Katarzyna Kuroczka
zdążyć
dłoń dotknęła papieru, by spopieliła go myśl
Więcej zdążyć(nie)pewność
jeszcze stoją pewnie, wiatr nimi nie szarpie,
nie rozrywają lśniące strumienie z nieba,
choć nie wiadomo dokąd pójdą ich kłosy –
scenki
tak pisać, nie ja i nie ty zaprawdę –
jutro deszcz, trzeba skosić trawę.
obce sobie
nie widziałyśmy się ładnych kilka lat
Więcej obce sobiemisteria paschalia czyli tryptyk polski
nie, to nie koniec
nie, to nie teatr
nie jesteśmy przecież aktorami!
ruletka
i nie ma nic.
ciebie też.