Poeta czuje się mocno związany z rodziną, lecz zmuszony jest opuszczać najbliższych, by wsłuchiwać się w głos wewnętrzny i przeprowadzać rozprawę z sobą, pytać o sprawy eschatologiczne, ważąc słowa w odosobnieniu.
Więcej Chwila samotnego przejścia
Tag: Maciej Krzyżan
elegia wieczorna, czyli tajemna nitka kładki
umarł jarek druh i powiernik tak po prostu
wziął i umarł z tym swoim-nie-swoim sercem
braterstwo
mówią krzyż na drogę
byle nie zawracać sobie
dalej głowy człowiekiem
transitus
ten dzień gdy upomną
się o ciebie na drugim
brzegu będzie najważniejszym
dniem twojego życia
1914
na leśnym wzgórzu nieopodal inowłodza
samotny cichy cmentarz…
najbliższa okolica
przemknęło przeminęło i być może tylko smukłe
topole wpatrzone w niebo przechowują wspomnienie
o dawnym chłopcu o kilkuletnim pielgrzymie
wypisy z księgi dzieciństwa
zapamiętałem i siebie kilkuletniego
owe krótkie chłopięce lata szaleństwa i
beztroski których tak bardzo brakuje teraz
starzejącemu się nieubłaganie mężczyźnie
