Nie musi się być Husserlem,
wgryzać w zagadnienia wczucia
jak św. Edyta Stein.
Droga to zwykła, kocie łby,
trochę słońca i wiatru piach pod powieki.
Na początku
zasada wszystkich zasad: – brak zasad.
Potem zasada, aby swych zasad nie narzucać
innym. Trzeba ich do –
świadczyć: – zaczyna się od bicia
głową w mur chłodu,
albo od bicia muru w głowę
nieco za gorącą.
– Całym sobą trzeba wyjść z siebie,
posmakować śmierci najbliższych (albo i zdrady),
czekać na tę śmierć (żarem modlitwy ją oddalając)
i na owo
posmakowanie.
Zasada wszystkich zasad:
– do świata trzeba iść przez człowieka.
To ma być człowiek
co najmniej drugi
Rafał JAWORSKI
Rafał Jaworski. Urodzony w 1952 roku. Absolwent AGH Kraków. Wydał książki poetyckie: Cywilizacja lepszego jutra (1991), Wierni i wybrani (2007), Wyznania nieomal ostateczne (2009), Wiersze poniekąd turystyczne (2010), Głębia interpunkcji (2012), Fermenty i scalenia (2017), Wiersze które trudno sądzić za pedagogikę wstydu (2019), Aktywa, pasywa (2022), a także trzy zbiory esejów, ostatnio Miasto i rubieże słowa. Tworzy ikony i obrazy sakralne. (www.ikony.tychy.pl).
Recogito, rok XXIV, sierpień 2023