Cicho odchodzi
z Tadeusza Różewicza
Matka odchodzi cicho, na palcach.
Pochyla głowę cierpliwie. Róża,
której siwą duszę odnalazł w wierszu
poeta. Szukał, zwlekał z przyjściem
przed łoże śmierci, zaprzeczał
jej istnieniu w sobie,
a przecież wiedział, że jesteśmy
dziedzicami dzieł niepokornych
matek, koronnymi świadkami
ich zwycięstw nad sobą.
Matka pielęgnuje astry i blizny
po ukąszeniach publicznych kłamstw,
spisuje cytaty zapomnianych pieśni
i czci narodową wspólnotę.
Bezszelestnie niby cień okrąża
anioły zawieszone w ramach,
oplątane w ślubne suknie pajęczyn,
błogosławione rękami świętych
i zakurzonych mistrzów.
Pamięta, żeby nie pomijać tych,
którym został ofiarowany wiekuisty sen
bohaterów, żeby pozostali na swoim
posterunku – ci, co próbowali
strzec nas za cenę życia.
Okruchy chleba na obrusie
i znak krzyża
to ślady jej obecności.
Na razie
Zwiędłe, pożółkłe liście
z zieloną żyłką pośrodku
spadają dziś pod moje stopy
w parkowej alei Piątkowa.
Mówią o przemianach więcej
niż wyborcze plakaty
odpadające z murów.
Czy zmiana będzie dobra,
trudno powiedzieć. Napierająca
fala niesie chłód, wilgoć, zbliża
do tajemnicy zimy, ale wciąż
nie wiadomo, czy Wigilia
Bożego Narodzenia
otworzy nasze drzwi.
Plucha, taplanie się w błocie,
oczekiwanie na gwiazdkę z nieba
i śnieg, który oprószy świat
jak tradycja każe. To cóż, że topnieją
lody Arktyki. Tymczasem
zamrażamy kostki lodu do drinków
i to nam na razie wystarcza.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – (ur. w 1951 r.) poetka, eseistka, animatorka kultury, autorka tekstów pieśni i piosenek. Niektóre z nich – zapisywane w latach osiemdziesiątych XX w. przez cenzurę – dziś także ukazują celnie społeczne problemy i ludzkie relacje. Prowadziła kabaret „Ostryga”, współpracowała z kabaretem „Tey”, organizowała wieczory literacko-muzyczne w Klubie Piosenki Literackiej „Szary Orfeusz” w Poznaniu. Bohaterkami jej opowieści są często kobiety i ich godne postawy w trudnych okolicznościach (Z szarego notatnika, 2015). Ostatnio wydała zbiór szkiców (Niedosyt poznawania, 2018), w przygotowaniu do druku jest jubileuszowa książka W cieniu przelotnego trwania (2021), gdzie autorka przypomina w metaforze dwadzieścia lat współpracy z „Recogito” i czterdziestolecie debiutu poetyckiego.
Recogito, rok XXII, październik 2021
