Co więcej można komuś podarować, ponad ów błysk w oku i w duszy,
który dwa spojrzenia zamienia w jedno, i sprawia, że widzi się więcej
niż dotychczas, patrzy się znacznie dalej, mądrzej, głębiej niż zazwyczaj?
Marek Wittbrot
Nasze pierwsze rozmowy o książkach toczyły się w „Tyglu Kultury”,
w metaforach, w obrazach podróżnych witaliśmy Tych, których
dziś już z nami nie ma: Zbyszka Dominiaka, Macieja Niemca,
Pawła Jocza, Michała Milbergera. Słowa, wiersze, cytaty
gubiły się i błądziły w przedwieczornej ciszy.
Dawniej, w dziecięcym pokoiku na półce z baśniami
tajemnicze postacie niosły wieść radosną, lecz lata
mijały, z jasnych opowieści zostały suche okruchy, które
pamięć zgniata. Dziś trudno zebrać je wszystkie w jeden
trwały bukiet. A jednak rozmowy o tym, co boli nas
i umacnia, z zapytaniem o zdrowie, wydawnicze plany,
toczą się wciąż bezgłośnie w rocznice i święta.
Właśnie znów dzwonię i pytam, bo kto w drogę
wyrusza, musi także powracać w miejsce, jakie
dla siebie w tej wędrówce znalazł.
Przyjaźń jest światłem, w głębię zapatrzeniem,
z ciemnicy wyprowadza, czuwa, ożywia nadzieję.
Poznań, 24 kwietnia 2023 r.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia (1951) – poetka, eseistka, animatorka kultury, autorka książek poetyckich, prozy dokumentalizowanej o deportacjach z nowogródzkiej ziemi (Dom utracony, dom ocalony, Wydawnictwo Poznańskie 2009), tekstów pieśni i scenariuszy. Publikuje wiersze i eseje na łamach „Toposu”, „Frazy” (cykl: W pamięci, w odbiciu), na paryskim polonijnym portalu www.recogito.eu. W ostatnich latach ukazał się zbiór jej szkiców literackich Niedosyt poznawania (WBPiCAK 2018), wybór wierszy W cieniu przelotnego trwania z posłowiem Jerzego Ł. Kaczmarka Powidoki przemijania (WBPiCAK 2021) oraz tomik Liryki przedostatnie (Flos Carmeli 2022). Mieszka w Poznaniu.
Recogito, rok XXIV, kwiecień 2023
