Jaskółka, którą zobaczyłam za oknem,
nie pojawiła się przypadkowo,
mój wzrok odprowadził ją nad dach i rdzawe o tej porze niebo.
Warczały brzemienne samoloty, zagubiony ptak nie mógł wrócić do gniazda.
Została ze mną, poiłam ją wodą, udawałam, że śpię, kiedy ona
tęskniła do swoich. Patrzyła długo przed siebie i nagle uderzyła w szybę,
wybiła ją, lecz skrzydło zostało już martwe, kręciła głową, kwiliła na dłoni.
Jej sny niespokojne, zrywanie się do lotu nie dawały mi spać, więc zaczęłam
słuchać dokładnie jaskółczego głosu. Był w nim płacz i bezsilność schowana głęboko.
Przyleciała z daleka, z wojennej krainy, w której nie ma nadziei, legła pod gruzami,
brakuje łąki z kwiatami, przy balkonie drzewa, cichej ulewy i prania schnącego
na sznurku. Brakuje przebaczenia, litości i wiary. Czarny pył stał się władcą,
oślepiał i palił. Pod nią zostali ludzie i jej ptasie dzieci, ona sama
przed grozą na oślep uciekła. Chce powrócić, czy zdoła uwić nowe gniazdo?
Renata T. KOREK
Renata T. Korek – pedagog, działaczka społeczna, malarka, poetka, fotografka, menedżer kultury, badaczka historii i tradycji regionalnej, autorka artykułów naukowych i książek. Prowadzi Trzebiatowski Ośrodek Kultury. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i międzynarodowej organizacji IBBY, odznaczona Zasłużony Kulturze Gloria Artis (profil: Encyklopedia Pomorza Zachodniego Pomeranica).
Recogito, rok XXII, marzec 2022
