Żyjący na przełomie VII i VII wieku Jan z Damaszku, doktor Kościoła i jeden z najbardziej płodnych pisarzy chrześcijańskich, miał zachęcać do radości i powtarzać, iż zmartwychwstały Chrystus czyni z życia człowieka wierzącego nieustanne święto. We wschodniej tradycji chętnie się mówi o inteligentnym sercu czy światłych oczach serca, które w najciemniejszej chwili czy głębokiej nocy potrafią dostrzec światło nadziei – nade wszystko nadziei Zmartwychwstania – i powód do celebrowania wspaniałych Bożych darów; również Jezusowego daru z Siebie, daru Bożego Miłosierdzia i daru życia wiecznego. Sposób świętowania świadczy o rodzaju i poziomie zaangażowania, jak też o braku lub posiadaniu woli nieustannej przemiany, uzdalniającej do odważnego spojrzenia na teraźniejszość i śmiałego patrzenia w przyszłość.
Niechaj zatem paschalne tajemnice – nie tylko w Święto Zmartwychwstania – uzdalniają nasze serce do światłego uczestnictwa w mądrym i pokornym dziele uświęcania siebie i ludzkich rzeczywistości.
Marek WITTBROT
Marek Wittbrot – w latach 1991-1999 prowadził „Naszą Rodzinę”, obecnie zaś jest redaktorem „Recogito”.
Recogito, rok XXII, kwiecień 2021
